Yorgun bir şekilde kapıyı çaldım. Sevinçle koşarak kapıyı açmaya gelen 5 yaşındaki oğlum kapıyı açarak boynuma atıldı. Hoşgeldin babacığım seni çok özledim dediğinde bütün yorgunluğumu unutmuştum bile. İçeri geçtikten sonra hemen okul çantasına koşup okulda hazırlamış olduğu aktivitelerini bana getirdi. Çok güzel bir Atatürk konulu çalışma yapmıştı. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra yemeğe geçtik yemekte bir anda " Baba Atatürk öldüyse Allah da ölür demi " gibi bir soru yöneltti. Soruyu ve sorunun derinliğini gördüğümde ne diyeceğimi şaşırmış bir şekilde " Anlamadım oğlum ne dedin " diyebildim sadece. " Baba Atatürk ölmüş ya bugün Allah ne zaman ölecek ? Atatürk öldüyse Allah da ölür demi " sorusunu tekrarladı. Garip bir şaşkınlıkla eşimin gözlerinin içine baktım. Bir cevap vermeliydim ama ne yazık ki sorunun mantıklı bir açıklamasını bulamıyordum. Hazırlıksız yakalanmıştım; daha küçüçüktü o gözümde ne ara bunları sorgulamaya başlamıştı tertemiz zihninde. " Oğlum Atatürk  ölmedi onun fikirleri ve eserleri yaşıyor bak yaşadığımız ülkemizi o bize emanet etti. Allah ta bütün varlığı yarattı yani Atatürk'ü de Allah yarattı. Ama bütün insanlar vakti gelince yeni doğan insanlara yer açabilmek için dünya dışında başka bir yere giderler. Atatürk te oraya gitti. Hadi şimdi yemeğini ye sonra konuşuruz bunları bak annen bizim için çok uğraşmış güzel güzel yemekler hazırlamış." diyerek soruyu en azından şimdilik kapatmıştım. 

Çoğu zaman koşuşturma ile geçen hayatta ailemize ne kadar da az zaman ayırdığımızı fark ettim. Oğluma artık birşeylerin öğretilme vakti gelmişti ama nasıl anlatacağımı bilemiyordum. Aslında biraz da korkmuştum iki hassas konu ve oğlum bu iki konuyu çok net bir şekilde birbiri ile kıyaslayarak başlamıştı hayatı sorgulamaya.

Yatmak için hazırlanırken odasından koşarak yanıma geldi. "Baba baba bişey söyleyeyim mi ? " diyerek direk yatağa yanıma uzanmıştı bile. " Söyle bakalım " dedim

"  Baba bana Allah'lı konu anlatsana "...